Siste "eksamensintervju"

Så har me komt te siste intervju, og intervjuaren e øvelykkelige for at hu sleppe å skriva nordnorsk. Siste intervjuobjekt e ingen ringare enn Gunnhild Fnis. Vett ikkje om Gunnhild e så komfortabel med det navnet, men eg syns det kler deg godt. Gunnhild har bodd i bingen heilt frå starten av, men har nå valgt å flytta ut, te vår store sorg. Men heldigvis blir hu veranes i Tromsø, te vår store glede.

#Hei, Gunnhild. Velkommen te intervju. Fortell nå først litt om dagen i dag du?
¤I dag våkna eg opp, slo opp auene og tenkte: "Yes",for ein frihetsfølelse". Eg stusla litt rundt. Pakka litt. Så klokka halv ett så kom Hanta og Helga fresane i BMW`en og så kjørte me te Skoghus på loppis-marked. Der var me med å solgte litt lopper, kjøpte pølser i brød. Og så fant me någen fine gaver som me tok med te Tromsø. Så avslutta me dagen med ein tur te Dolly før me freste heim igjen.

#Eg må bare få seia tusen takk for gaven eg fekk. Eg e dypt takknemlig=) Eg hadde dessverre ikkje anledning å vera med sjøl. Men ka e problemet då eg har sånne flotte venninner som vett akkurat ka eg trenge. Tusen takk!!!!
Eg må få gratulera deg med "søster" tittelen. I går blei du ferdig utdanna sykepleier.
Kossen har eksamenstida vært for din del då, Gunnhild Fnis?
¤Det har vært ein lang periode som starta like etter påske. Eg begynte då på bacheloroppgaven min. Eg følte meg som ein stamkunde på biblioteket ei stund. Eg ønske å takka alle dåkke som va ute å leste der i den tida, for kaffipausar, lunsjpausar, middagspausar, narvesenbesøk, kortspeling og avislesingpausar. Det va nå ei Herlige tid, men i slutten blei eg litt småleie heila greiå, så då holdt eg meg hima i bingen. Eg føle eg har fått innsikt i ka Kari Martinsen står for, alt fra sentimental omsorg te relasjonell omsorgdimensjon. Det føles ehhmm...det føles....det føles godt....eller sei rikt heller.

#Kossen blir det å forlata bingen etter 3 år?
¤Det blir rart. Trur det blir...tenk,tenk.....ka ska eg sei.....det blir nok litt spesielt eller merkelig.

#Det e alt du har å sei om den saken?
¤Nei....eg glede meg jo litt te å få meg ein egen plass og gjera akkurat som eg vil, sjøl om eg sette veldig stor pris på åra i kollektiv. Eg føle vertfall at eg har komt te det punktet å prøva å stå på egne bein.

#Du nevte dette her med at du glete deg te å få gjera som du sjøl ville. Har du følt det har vært ein del begrensningar her i bingen? At du ikkje har fått utfolda deg som du gjerna sko hatt lyst te.
¤Eg føle livet har vært ganske fritt og greit, men eg må jo selvsagt ta någen hensyn. Eg føle kanskje det har vært litt ekstra vanskelig dette her året. Eg syns kanskje det e litt tidlig ennå å snakka om det. Så me lar det ligga ei stund te. Men det har likavel vært veldig åpent og godt miljø.

#Det e greit det Gunnhild. Me kan ta det seinare. Kanskje du syns det har vært litt strengt akkurat detta her med fnising og sånt.....får eg spør om det e det du tenke på?
¤Eg føle kanskje at eg ikkje har fått fnist så møje som eg sko ha ønska. Det e någen som har prøvd å holdt meg i tøylane, vært litt harde med meg te tider. Men av og te så e det jo ikkje så lett å holda igjen.

# Så sant, så sant... Men det går jo ikkje an å fnisa heila tiå heller, vett du.
Nok fnising. Du har fått deg leilighet frå høsten av. Blei det den første du va å såg på? Den som trong litt oppussing, som låg så fint te nede ved sjøen.


¤Nei, det blei dessverre ikkje den. Eg såg jo at det va et veldig bra utgangspunkt. Nydelig utsikt te sjøen. Mulighet for å tilbereda middagen i ein ovn nede i fjøra. Det va jo veldig sentralt i forhold te flyplassen, men eg syns kanskje at det kunne bli litt ensomt på odden der.
Men eg har jo funne ein ny odde. Litt meir sentralt. Ikkje så langt i frå dåkke gjesser.

#Ja, eg må sei eg virkelig så potensialet i den leiligheten der. E nesten litt snurt. Kunne tenkt meg å bli bedt på middag i strandkanten. Syns du forresten eg har elga te meg litt møje middag av deg dette året?
¤Nei, det syns eg ikkje du har gjort. Men tyggisen syns eg kanskje det har gått litt hardare ut på. men viss du sitte igjen me litt dårlige samvittighet, så komme eg gjerna på middag te deg neste år..

#Middag ska bli. Du kan velga mellom grøt eller pannekaker.
Eg må jo sei eg ser litt opp te deg som husmor. Du kan jo både vaska, baka og koka. Egentlig alt ei husmor ska kunna. Du må sei deg enige i det.
¤Eg e nok såpass ydmyke at eg føle eg ennå har møje å læra, men eg takke for tilliten då.

#Ka ska du gjera te høsten då?
¤Då ska eg jobba som sjukepleiar, tenkte eg. Så ska eg kanskje farta litt rundt i Noregs land. Eg ska egentlig ta livet som det komme.

#Har du någe spesielt du vil bli spurt om.
¤Nei, nå føle eg ikkje at eg har meir å komma med.

#Kanskje det e klokka som gjer det. Må bare spør et sistespørsmål. Kossen går det egentlig med dei 15 repetisjonane på Ab King Proen kvar kveld?
¤Eg må nok skuffa deg med at det har dabba sånn gradvis av. Men akkurat nå prøve å stå i mot et kjøpepress fra Tv-shop, der eg har oppdaga den fantastiske stepmaskinen. Men då e kanskje ikkje du den rette å spør om hjelp Jofrid?

#Jo, det vil eg absolutt seia. Eg foreslår at du kjøpe den stepen eg, så opne med et mini-treningssenter samen. Som den sats-jenta eg Har vært, kan eg godt stå for timane. Du kan jo vera personlig veileder og visa rundt på apparata og sånt. Någen som har ein romaskin å bidra med?

Takk Gunnhild for et langdrygt intervju. Nå må eg pakka ferdig, betala någen rekningar og så få meg litt søvn. Må sei det har vært ein fest å bu med deg. Lykke te i egen bolig te hausten. Eg komme på besøk. Det e jo bare rett neri hogget.